Naoružani helikopteri UH-1B (UH-1B) nisu više bili dovoljni za napade po objektima dejstva. Firma Bel (Bell Helicopter Textron INC, Fort Worth, Texas) je dinamiku i sistem rotora helikoptera UH-1C (UH-1C) kombinovala sa prednjim delom uzetim od helikoptera Vorior (Warrior) i Sijuks Skaut (Sioux Scaut) i septembra 1965. godine novi helikopter je bio spreman za svoj prvi let.
Početna porudžbina vojske SAD brojala je 100 helikoptera AH-1G (AH-1G). Prve Kobre pojavile su se u Vijetnamu avgusta 1967. godine. Prvobitno su nosile šestocevni rotirajući mitraljez “Minigan” (Minigun) kalibra 7,62mm smeštenim u brzopokretnoj tureli na prednjem delu helikoptera TAT-102A firme Emerson Ilektrik (Emerson Electric). Oni su brzo zamenjeni sistemom oružja XM-28 sa dva mitraljeza “Minigan” kalibra 7,62mm ili lanserima granata XM-129 kalibra 40 mm ili su nosili kombinovano po jedno od svakog od ovih oružja.
Ispod kratkih krila helikopteri AH-1G su mogli da nose rakete ili podvesnike za mitraljeze “Minigan”, ali oni su bili relativno neprecizni. Piloti američke KoV razvijali su taktiku za ovu novu vrstu letelice. Do oktobra 1968. godine poručeno je 838 helikoptera i još 240 u toku 1970/71. godine. U međuvremenu je, osnovna verzija helikoptera Hjui Kobra (Huey Cobra) razvijena u dvomotornu verziju za dejstvo iznad mora namenjenu za američke marince AH-1J Si Kobra (AH-1J Sea Cobra), čije su prve isporuke počele 1970. godine, a helikopteri KoV AH-1Q (AH-1Q) opremljeni su sa po osam protivoklopnih vođenih raketa “TOU” (TOW”).
Helikopter AH-1J bio je gotovo sve sto su marinci tražili: nosna turela XM-197 s trocijevnim rotirajućim 20 mm topom (750 granata), “Minigan” XM-28 od 7,62 mm smješten na potkrilnim nosačima, lanseri nevođenih raketa od 70 mm XM-157 i XM-159 (XM-157, XM-159), kočnica nosećeg rotora, standardna mornarička navigacijska oprema i najvažnije od svega dva motora Pret i Vitni Tvinpak T400 (Pratt & Whitney Twinpac T400). Ubrzo su prvi primerci AH-1J poslani u Vijetnam, gde su u tri meseca procene u borbenim uslovima, četiri helikoptera naletela 614 sati, ispalili 14950 zrna od 7,62 mm, 72945 granata od 20 mm te 2842 nevođenih rakete od 70 mm. Službeni izveštaji potvrdivala su znatno povećanje vatrene moći u odnosu na AH-1G, mogućnost nošenja veće količine tereta, duže trajanje leta kao i dokazanu povećanu pouzdanost celokupnog helikoptera.
AH-1S (AH-1S) predstavljao je program u tri koraka za modernizaciju svih AH-1G i AH-1Q u poboljšanu “Tou Kobru”, a kako je sam program tokom razvoja poboljšavao opremu i naoružanje, tako su se od AH-1S naknadno pojavljivale verzije AH-1P (AH-1P), AH-1E (AH-1E) i AH-1F (AH-1F). U stvarnosti, preinačene AH-1G i AH-1Q u AH-1S dobijale su oznaku AH-1S MOD, ali su jednostavno označavane kao AH-1S Hjui Kobre. Modernizovane Kobre u tom paketu modernizacije zadržale su i dalje zaobljene staklene površine kabine umesto ravnih površina koje su se već ugrađivale na novoproizvedenim AH-1S, gde su potonje stvarale manju refleksiju svetla, ali i olakšavale izradu same kabine.
Tek je prva serija novoproizvedenih AH-1S dobila ravne staklene površine, nove lopatice rotora s primesama stakloplastike, te unapređenu pilotsku instrumentaciju čiji je raspored na pilotskoj tabli olakšavao letenje po konfiguraciji terena, a ugrađen je i sistem signalizacije radarskog ozračenja. Helikopter AH-1S (AH-1S) opremljen je teleskopskim nišanom za dnevno svetlo M-65, montiran u nosu koji može da uvećava 3,2 ili 13 puta.
AH-1G/Q Hjui Kobra
Pogonska grupa: Jedan turboosni motor Avko LajkomingT-53-L-13 (Avco Lycoming T-53-L-13), snage 1044 kilovata.
Gorivo: 1014 litara goriva.
Dimenzije; Dijametar glavnog rotora 13,41 m, dijametar repnog rotora 2,59 m; ukupna dužina 16,14 m; dužina trupa 13,59 m; razmah krilaca 3,23 m; visina 4,12 m; mpr. 2754 kg; m.maks. 4309 kg.
Karakteristike: Brzina-maksimalna 352 km/h. Brzina krstarenja 277km/h.
Brzina penjanja 332 m/min. Operativni vrhunac leta 3475m. Vrhunac lebdenja sa uticajem zemlje 3015m. Taktički radijus dejstva 200 km. Dolet 574km.
Posada: Dva člana.
Naoružanje: AH-1G: Dva šestocevna mitraljeza 7,62mm “Minigan” u tureli XM-28 sa borbenim kompletom od 8000 metaka ili kombinacija naoružanja u tureli XM-28 i to šestocevni mitraljez 7,62mm “Minigan” i bacač granata 40mm XM-129. Na krilcima 4 lansera M-159 sa po 19 NRZ 2,75 inča (70 mm) ili 4 lansera M-157 sa po 28 NRZ 2,75 inča ili dva lansera sa mitraljezima 7,62mm “Minigan” i dva lansera M-159 sa po 19 NRZ 2,75 inča.
AH-1Q: Turela XM-28 sa šestocevnim mitraljezom 7,62mm “Minigan” i bacačem granata 40mm XM-129. Na krilcima dva saćasta lansera M-159 sa po 19 NRZ 2,75 inča i 8 POVR “TOU”.
AH-1J Si Kobra
Pogonska grupa: Dva turboosna motora Pret i Vitni Kanada T-400-CP-400 (Pratt & Whitney Canada T-400-CP-400) snage po 1342 kilovata.
Gorivo: 1014 litara goriva.
Dimenzije; Dijametar glavnog rotora 13,41 m; dijametar repnog rotora 2,59 m; ukupna dužina 16,26m; dužina trupa 13,59 m; razmah krilaca 3,23 m; visina 4,15m; mpr. 3294kg; m.maks. 4535 kg.
Karakteristike: Brzina-maksimalna 333 km/h. Brzina krstarenja 333km/h. Brzina uzdizanja 332 m/min. Operativni vrhunac leta 3215 m. Vrhunac lebdenja sa uticajem zemlje 3794m. Dolet 577km.
Posada: Dva člana.
Naoružanje: U nosnoj tureli trocevni top kalibra 20mm M-197 sa 750 granata. Ispod malih krila nosi 8 POVR “TOU” i dva višecevna lansera sa po 19 NRZ LAU-61A ili četiri višecevna lansera sa po 19 NRZ LAU-61A ili četiri višecevna lansera sa po 7 NRZ LAU-68A kalibra 2,75 inča ili četiri podvesnika M-18E-1 sa šestocevnim
mitraljezima 7,62mm “Minigan” ili četiri višecevna lansera NRZ LAU-68A/A; LAU-68B/A ili LAU-69A kalibra 2,75 inča ili dve aerosolne bombe CBU-55/B.
AH-1S Hjui Kobra
Pogonska grupa: Jedan turboosni motor Avko Lajkoming T-53-L-703 (Avco Lycoming T-53-L-703), snage 1342 kilovata.
Gorivo: 764 litre goriva.
Dimenzije: Dijametar glavnog rotora 13,41 m; dijametar repnog rotora 2,59 m; ukupna dužina 16,14 m; dužina trupa 13,59 m; razmah krilaca 3,23 m; visina 4,12 m; mpr. 2939 kg; m.maks. 4535 kg.
Karakteristike: Brzina-maksimalna 315 km/h. Brzina krstarenja 227km/h. Brzina penjanja 494 m/min. Operativni vrhunac leta 3720 m. Vrhunac lebdenja sa uticajem zemlje 3720 m. Dolet 507 km.
Posada: Dva člana.
Naoružanje: U nosnoj tureli trocevni top kalibra 20mm M-197 sa 750 granata. Ispod malih krila nosi 8 POVR “TOU” i dva saćasta lansera sa po 7 ili 19 NRZ kalibra 2,75 inča.
Marinci su shvativši važnost helikoptera s protivoklopnim raketama zatražili modernizaciju svojih AH-1J u “Tou Kobru”, pri čemu su insistirali na zadržavanju dvomotorne proverene koncepcije kojoj su pridodali motore veće snage Pret i Vitni Kanada T400-WV- 402 svaki snage 1342 kilovata, zbog čega je ugrađena i nova transmisija preuzeta s helikoptera Bel-214. Na AH-1T, koja je svoj prvi let obavila 1976. godine, došlo je i do većih konstrukcijskih promena, pa je tako radi bolje iskorišćenosti novih motora ugrađen i noseći rotor većeg obima (14,6 m, a izrađen je od kompozita pa može izdržari pogodak zrna od 23 mm), što je uzrokovalo i postavljanje većeg repnog rotora radi bolje kompenzacije momenata uzrokovanih jaćim motorima i novim nosećim rotorom. Povećani rotor utecao je i na produženje repne kupe, što je dovelo do stvaranja prepoznatljivog proširenog spoja trupa s repnom kupom. Kako jedna stvar povlači drugu, tako je i produženje repne kupe imalo za posledicu i produženje prednjeg dela trupa radi zadržavanja pravilne centraže helikoptera. Produženje trupa iskorišćeno je za smešta veće količine goriva, koja je osigurala veći dolet i duže zadržavanje helikopetra iznad bojišta za čime su marinci neprekidno žudili, Ipak, najznačajnije za marince u toj verziji bila je ugradnja “TOU” sistema, koji je zajedno s novim nišanom (traženje po azimutu 110°, po elevaciji -60°/ + 30°), laserskim višestrukim označivačem i FLIR sistemom omogućio upotrebu POVR u složenim vremenskim uslovima, danju i noću.
© USDoD, United States Marine Corps (USMC)AH-1W Super Kobra (AH-1W Super Cobra) najmoćnija je verzija dobro poznatog jurišnog helikoptera.Po mišljenju američkih stručnjaka, to je i najuniverzalniji borbeni helikopter na svetu. Njegov najvažniji zadatak je da pruži vatrenu podršku mornaričkim borbenim grupama. Među mnogim zadacima koje Super Kobra može da izvršava su: eskort transportnih helikoptera, izolacija zone desantiranja, POB, vatrena podrška i protivhelikopterska dejstva. Helikopter je opremljen HUD-om, koji omogućuje da sve potrebne informacije budu dostupne i pilotu i kopilotu -nišandžiji, kao i dejstvo u složenim meteo uslovima. Kabina i rezervoari za gorivo su zaštićeni oklopom sposobnim da izdrži direktan pogodak razornog zrna kalibra 23 mm. Na nosu helikoptera instalirana je turela Dženeral Ilektrik Univerzal Turet Sistem (General Electric Universal Turret System), u kojoj se nalazi trocevni top M-197 kalibra 20 mm. Iz njega se mogu ispaljivati standardna razorna zrna M-50 ili znatno modernija pancirna (PIE) zrna, brzine gađanja od 675 zrna u minuti. Za top je predviđen borbeni komplet od 750 granata. Nišanjenje topom vrši se pomoću nišana ugrađenog na kacigi kopilota {operatora na oružanim sistemima} ili sistemom za upravljanje raketnom vatrom. Daljim usavršavanjem nastale su verzije AH-1W Vajper, AH-1Z (AH-1Z) Vajper i King Kobra.
Pogonska grupa: Dva turboosna motora Dženeral Ilektrik T-700-GE-401, snage po 1285 kilovata.
Gorivo: Dva unutrašnja rezervoara kapaciteta po 871 litru goriva.
Dimenzije: Dijametar glavnog rotora 14,63 m; dijametar repnog rotora 2,96 m; ukupna dužina 17,68 m; dužina trupa 14,68 m; razmah krilaca 3,23 m; visina 4,32m; mpr. 3642 kg; m.maks. 6700 kg.
Karakteristike: Brzina-maksimalna 315 km/h. Brzina krstarenja 296 km/h. Brzina penjanja 544 m/min. Operativni vrhunac leta 3660 m. Vrhunac lebdenja sa uticajem zemlje 3065 m. Vrhunac lebdenja bez uticaja zemlje 915 m. Dolet 635 km.
Posada: Dva člana.
Naoružanje: U nosnoj tureli trocevni top kalibra 20mm M-197 sa 750 granata. Ispod malih krila nosi 8 POVR “TOU” ili “Helfajer”, dva saćasta lansera NRZ kalibra 70mm i na krajevima krila dva IC VRP V-V AIM-9L “Sajdvinder” ili “Stinger”.
Korišćeni su tokom Tet ofanzive 1968. godine i dalje sve do kraja rata u Vijetnamu, kao helikopteri za pratnju i podršku. Kasnije su korišćeni u invaziji na Grenadu 1983. godine. U Prvom zalivskom ratu 1991.godine, korišćeno je više od 200 “kobri”, i dalje tokom devedesetih godina prošlog veka. Američka KoV ih je povukla iz upotrebe 2001. godine, dok ih Marinci i dalje koriste, a ostali AH-1 su prosleđeni drugim državama.