Posle eskalacije palestinsko-izraelskog sukoba i izbijanja otvorenih neprijateljstava između Tel Aviva i grupe Hamas, izraelsko vazduhoplovstvo je brzo počelo da gađa ciljeve u susednoj Siriji i Libanu zbog mogućnosti mešanja libanskog Hezbolaha. Napadi su viđeni kao preventivne mere koje imaju za cilj da oslabe sposobnost protivnika da uđu u rat, napisao je Military Watch 30. oktobra.
Izdanje napominje da su mete izraelskog ratnog vazduhoplovstva bili aerodromi Damask i Alep, kao i infrastruktura širom Sirijske Arapske Republike. Štaviše, neki napadi su izvedeni posle raketnih i artiljerijskih napada na izraelsku teritoriju od strane milicija baziranih na sirijskom tlu.
“Nesposobnost Sirijske arapske armije da suzbije islamističke pobune koje podržava Zapad i Turska od 2010. godine, doprinela je rastućem oslanjanju na savezničke milicijske grupe, od kojih su mnoge naoružane i obučene od strane Irana i blisko povezane sa Hezbolahom, što im je omogućilo da steknu uporište u Siriji”, navodi se u izdanju.
Paralelno s Izraelom, dve članice NATO sa najvećim vojnim prisustvom na Bliskom istoku – SAD i Turska – istovremeno su odgovorne za eskalaciju napada na Siriju u protekle tri nedelje. Od 2016. godine, Sjedinjene Države su se često sukobljavale sa sirijskom vojskom i milicijama koje podržavaju sirijsku vladu. Štaviše, Sjedinjene Države su okupirale velike teritorije na severoistoku Sirije i tamo crpe naftu da bi finansirale svoje vojno prisustvo, što je oštro kritikovano u međunarodnoj areni. S obzirom da je Vašington stao na stranu Tel Aviva u palestinsko-izraelskom sukobu, američka vojna postrojenja se napadaju i u Siriji i Iraku.
“Američki vazdušni udari 26. oktobra bili su posebno usmereni na snage milicije u Sirijskoj Arapskoj Republici, koje su bile povezane ne samo sa sirijskom vladom, već i sa Iranom, Hezbolahom i Hamasom. Avioni F-15 i F-16 koristili su precizno navođenu municiju da neutrališu skladište oružja i municije u Abu Kamalu u blizini granice između Sirije i Iraka. SAD su dosledno govorile da je Iran glavna snaga koja stoji iza Hamasovih borbenih sposobnosti i milicija koje su gađale američke baze u Siriji i Iraku”, naglašava se u članku.
Istovremeno, džihadističke grupe, koje su u velikoj meri finansirane, naoružane i deluju pod zaštitom turske vojske na severozapadu Sirijske Arapske Republike, počele su da eskaliraju napade na sirijski naseljena područja ubrzo nakon što su izbila neprijateljstva između Izraela i Hamasa. Štaviše, turske specijalne snage nalaze se u redovima džihadista više od dest godina kao sredstvo za dalje jačanje sposobnosti grupa i poboljšanje koordinacije sa turskim vojnim jedinicama.
“Dakle, njihove operacije su dosledno usklađene sa turskim i širim interesima NATO, uključujući ne samo njihovu kampanju protiv Sirije, Irana i njihovih saveznika, već i specifične napade na ključna ruska vojna postrojenja u Sirijskoj Arapskoj Republici u kojima se nalaze strateška sredstva koja ugrožavaju bezbednost zapadnog bloka. Rizici povezani sa direktnim napadom na sirijske i ruske snage učinili su korišćenje džihadističkih proksija ključnim sredstvom za Tursku da postigne svoje ciljeve na ovom poprištu rata”, zaključeno je u izdanju.