Naziv “Rendžeri” (Rangers, negde se čita Rejndžeri) potiče iz Engleske. Naime, tako su dr zvali čuvari šuma pre nego se taj naziv u osamnaestom veku počeo koristiti za pripadnike brzo pokretnih jedinica za izviđačko prepadna dejstva.
© U.S. Army/Spc. Steven HitchcockU SAD rendžere je prvi formirao major Robert Rodžers koji je pod svojom komandom 1756. godine imao devet samostalnih četa za borbu u sastavu britanske vojske protiv Francuza i Indijanaca. Te jedinice su bile brzo pokretne i izvodile su izviđačko prepadna dejstva ali se još nigde nisu službeno pominjale pod nazivom rendžeri. Tek 1812. godine u SAD u zvaničnim dokumentima pojavljuje se naziv rendžeri.
Tada je Kongres SAD odobrio formiranje šest konjičkih rendžerskig četa za čuvanje i službu na granici prema Meksiku. Prva veća jedinica, rendžerski bataljon, biće formiran 1832 . godine ali je već sledeće godine rasformiran. U Teksasu su rendžerske jedinice bile formirane još 1823. godine ali su kao takve ozvaničene tek 1835. godine. Upravo od tih teksaških rendžera vodi poreklo i današnji naziv koji je izveden po pripadnosti gradu “RANGER” u Teksasu.
Od kraja devetnaestog veka pa do Drugog svetskog rata nije bilo rendžera. ponovno formiranje rendžerskih jedinica u SAD otpočinje u maju 1942. godine. Bio je to bataljon rendžera koji je korišćen u amfibijskim operacijama, ali je zbog velikih gubitaka vrlo brzo rasformiran.
Posle par meseci, formira se šest novih rendžerskih bataljona od kojih je pet bilo angažovano u Evropi a jedan na azijskom ratištu. Rendžeri su učestvovali kao udarna snaga pri iskrcavanju u Normandiji i na Siciliji. Posle Drugog svetskog rata ovi batanjoni su rasformirani.
Ponovna pojava rendžera vezana je za rat u Koreji (1950-1953), kada se ponovo formira šesnaest samostalnih rendžerskih četa. Iskustva iz Koreje su navela SAD da uvede rendžersku obuku kao posebnu sa svim njenim specifičnostima, što je i urađeno 1957. godine, kada je formirana rendžerska škola u Fort Beningu koja i danas postoji.
Sve do 1974. godine, postojale su samostalne rendžerske čete, da bi te godine bio formiran Prvi rendžerski bataljon. Podaci o tome kada su formirana ostala dva rendžerska bataljona, drugi i treći, različiti su od izvora do izvora. Tako postoje podaci da je Drugi bataljon formiran iste godine kada i Prvi a da je Treći formiran tek 1983. godine. Drugi podaci govore da su Drugi i Treći bataljon formirani 1975. godine. Pored tih podataka, postoje i nešto neodređeniji podaci o onastanku Trećeg bataljona kao što su, da je broj rendžerskih bataljona u vreme od 1981. do 1987. godine, porasatao sa dva na tri. Razlika u ovim podacima je verovatno produkt vela tajni koje i danas obavija specijalne snage u svetu te želja tih zemalja da se što manje zna o njima i njihovim pripadnicima.
Ono čime se ponose SAD je 75. rendžerski puk (The 75th Ranger Regiment) koji je nastao spajanjem sva tri navedena bataljona. Komanda puka je kompletirana 1986. godine. Štab puka zajedno sa Trećim bataljonom lociran je u bazi u Fort Beningu (Džordžija) dok je Prvi bataljon u bazi Hanter (Džordžija) a Drugi bataljon u bazi Fort Luis (Vašington).
UVEK PRVI
Komanda 75. rendžerskog puka je pod komandom SOCOM (Komanda za specijalne operacije) sa sedištem u Fort Bragu (Severna Karolina).
Specijalne snage SAD čine: vazdušno desantne, rendžeri, jedinice za psihološke operacije, jedinice za civilne poslove, odred Delta i avijacija specijalnih snaga.
Rendžeri su samo jedan od segmenata mašinerije SAD. Oni su u stvari laka pešadija a najsličniji su našim udarnim grupama, koje su formirane tokom rata u VRS a čiji zadatak je bio proboj protivničke linije odbrane ili zauzimanje određenih objekata kako na frontu tako i u dubini protivnika. Rendžeri imaju upravo takve zadatke a kao i naše udarne grupe, posle zauzete objekte prepuštaju drugim jedinicama na čuvanje. U tome presudnu ulogu igra tehnička opremljenost rendžera, tako da se oni ubacuju na dubine do 350 km u protivničku teritoriju i to najčešće uz upotrebu helikoptera ili kao padobranski desant.
Njihovo geslo je zbog toga: RENDŽERI PRODIRU PRVI.
OD KOREJE DO AVGANISTANA
Prva borbena upotreba rendžera, dogodila se tokom Drugog svetskog rata u bici kod Dijepa 19. avgusta 1942. godine na obali okupirane Francuske kao deo desantnog prepada. Zatim slede Sicilija, Normandija i dalje.
Prvi put posle Drugog svetskog rata rendžeri su upotrebljeni u Koreji. Najpoznatija akcija koju su izveli, bila je diverzija na brani Vačon. Akcija se završila njihovom katastrofom i neuspehom.
Zatim sledi Rat u Vijetnamu. Tokom operacije “Obala slonovače”, koja je izvedena 20. novembra 1970. godine rendžeri su bili udarna pesnica. Cilj operacije bio je zauzimanje logora Son Taji u Severnom Vijetnamu oko 40 km zapadno od Hanoja i oslobađanje zarobljenih američkih pilota koji su držani u tom logoru. Oko 60 rendžera dobrovoljaca, više meseci se pripremalo na Floridi na sličnim objektima.
Tajnost je bila tolika, da ni sami učesnici nisu znali gde će biti upotrebljeni i na kojem zadatku. Čak se računalo i na 50 posto gubitaka. Logor je osvojen vrlo brzo uz podršku borbenih helikoptera ali se ispostavilo da je to bio udar u prazno. Pilota nije bilo tu, jer se obližnja reka bila izlila pa su Vijetnamci evakuisali logor tri nedelje pre.
Nova operacija koja je poznata široj javnosti a u kojoj su učestvovali rendžeri bila je “Orlove kandže”. To je bila operacija spasavanja talaca iz Američke ambasade u Teheranu. U njoj su pored Delta odreda učestvovalia 42 rendžera. Operacija nije uspela, zbog više nesrećnih slučajeva. Međutim, akcija je koštala SAD tadašnjih 139 miliona dolara. Kriza sa taocima je završena 20. juna 1981. godine pošto su taoci proveli u zarobljeništvu 444 dana.Rendžeri su učestvovali i u operacijama “Hitna furija” na Grenadi u leto 1983. godine, kao i u Panami u noći 19/20. decembar 1988. godine, kad je počela operacija “Pravedan cilj”. Obe operacije su bile uspešne.
Zatim su se rendžeri našli i u operaciji “Pustinjska oluja” januara 1991. godine.
Jedan od velikih neuspeha SAD i rendžera je u akciji u Somaliji u sklopu operacije UN pod nazivom “Obnova nade” septembra 1993. godine. Tada su rendžeri imali 20 poginulih i više desetina ranjenih pripadnika.
Potom je došao Avganistan 2001. godine, kao i invazija na Irak 2003. godine.
Za javnost je ostala upečatljiva slika, povlačenja SAD iz Avganistana2021. godine.
Rendžeri su danas prisutni i u Evropi, samo se o tome ne govori.