Kao izgovor za proširenje vojnih operacija protiv teritorije DR Vijetnama iskorišćen je inscenirani noćni napad u Tonkinškom zalivu. Naime, događaj se desio 1. na 2. avgust 1964. godine, kada je izveden navodno napad neidentifikovanim torpednim čamcima na razarač Maddox iz sastava američke VII flote. Već 4. avgusta avioni s nosača aviona Ticonderoga i Constellation bombarduju nekoliko baza i skladišta u DR Vijetnamu. Tonkinški incident je doveo do toga da su američki avioni u operaciji Oštra strela (Pierce Arrow) gađali severnovijetnamske mornaričke baze i skladišta goriva. Avioni F-4B fantom-II (F-4B Phantom-II) prvi puta u Vijetnamu su angažovani baš u operaciji Oštra strela. Oni su 5. avgusta napali pomorske baze RM DR Vijetnama. Poručnik Kolin Klark (Colin A. Clark) iz 428. borbenog skvadrona, je prvi pilot RV SAD koji je 18. avgusta 1964. godine oboren iznad Vijetnama. Njegov avion F-100 super sejbr (F-100 Super Sabre) je oboren vatrom sa zemlje. Vazdušna agresija na DR Vijetnam opravdana je i navodno sve intenzivnijom inflitracijom operativnih formacija severnovijetnamske armije u Južni Vijetnam, o čemu je posebno raspravljano na zasedanju SEATO, u Manili. Vlada SAD donosi rezoluciju o Tonkinškom zalivu, koju usvaja i Kongres SAD. Time SAD dobija zakonsku osnovu za intervenciju u Vijetnamu. Na toj osnovi vlada SAD uspeva da u rat uvuče i svoje saveznike Južnu Koreju, Novi Zeland i Australiju, a pošto je teritorija Tajlanda već iskorišćena za stacioniranje američke avijacije – agresija dobija obeležje koalicionog rata i prerasta u sukob međunarodnih razmera.