Srbija je prva evropska zemlja koja je kupila kineski PVO sistem koji danas čini kičmu protivvazduhoplovne odbrane Srbije. Inače ovaj sistem javnosti, kao model je prikazan 2014. godine na kineskoj međunarodnoj izložbi vazduhoplovstva (Airshow China 2014), a javnosti kao sistem prikazan je 2016. godine.
U pitanju je sistem srednjeg i dugog dometa namenjen za odbranu strateški važnih centara i komandnih mesta od napada iz vazdušnog prostora od strane borbenih aviona, helikoptera, krstarećih raketa, pa čak i taktičkih balističkih raketa dometa do 300 kilometara, laserski vođenih bombi i oružja visoke preciznosti….
Mnogi ovaj sistem obeležavaju kao modifikaciju starijih PVO sistema familije S-300 koje je Kina kupila još početkom 1990-tih godina. Međutim, ima onih koji se baš i ne slažu sa ovom tvrdnjom da sistem FK-3 ima bilo kakve veze sa S-300.
Drugo stanovište smatra da je FK-3 izvozna verzija PVO sistema HQ (Hong Ćing-Crvena zastava)-22 (HQ-22) koji se nalazi u kineskoj vojsci, a u jednoj drugoj dalekoj priči nuđen je bio i Turskoj 2012, ali se ta zemlja opredelila za S-400. U odnosu na HQ-22, verzija FK-3 ima skromnije mogućnosti. Na primer efikasni domet po daljni HQ-22 iznosi 170 kilometara, dok kod FK-3 je on 100 km, a ciljevi koji se mogu gađati po visini kreću se od 50 do 27.000 metara.
U podacima o ovom sistemu navodi se da je FK-3 izvozna verzija kineskog PVO sistema HQ-22. koji se svrstava u klasu američkog sistema Patriot PAC 3.
Koncept rada sistema FK-3 sa četiri lansirne cevi na jednom vozilu podseća na S-300, ali konceptualno na razvoj je uticao i američki patriot. Kao očigledni primer navodi se pozicioniranje lansirne rampe takozvano „koso lansiranje“, odnosno odustajanje od vertikalnog takozvanog „hladnog lansiranja“.
U slučaju Srbije dosta puta se spominjalo da je Srbija izabrala za svoj sistem princip hladnog lansiranja. Navodno radarski segment ovog sistema baziran je na američkoj koncepciji radarske multifunkcionalnosti.
Na borbenom položaju lansirne rampe postavljene su pod uglom od 60 stepeni po elevaciji uz rotaciju od 360 stepeni po azimutu.
Lanser i rakete
U sastavu jedne raketne baterije osim komandnog vozila nalaze se i 3 samohodna lansirna oruđa. Opcino broj lansirnih oruđa može biti i šest. Tri do šest baterija čini jedan raketni divizion, koji je dodatno pojačan osmatračko-akvizicijskim radarom dometa 350 km.
Svako lansirno oruđe ima četiri kontejnera sa raketama dometa po daljini minimalni od 5 km i 100 km maksimalni. Navodno domet može da bude i do 120 km sa jačim motorom. Po visini minimalni domet je 50 m, a maksimalni 27 km. Rakete su namenjene za delovanje po širokom spektru borbenih ciljeva od helikoptera, bespilotnih letelica, izviđačkih aviona, krstarećih raketa, laserskih i GPS vođenih avio bombi.
Navođenje rakete je inercijalno u početnoj fazi leta, a u završnoj fazi poluaktivno-radarsko samonavođenje uz mogućnost radio komandnog vođenja u slučaju uslova elektronskog ometanja.
Osmatračko-akvizicijski radar
Osnovu sistema Fk-3 čini osmatrački radar JSG-100 i radar za praćenje ciljeva i navođenje raketa H-200. Osmatrački radar JSG-100 poseduje domet od 240 km i namenjen je za osmatranje u vazdušnom prostoru, blagovremeno uočavanje i otkrivanje nadolazećih ciljeva. Kako se navodi radar ima mogućnosti istovremenog obrađivanja 400 ciljeva i samostalnog otkrivanja oko 100 ciljeva u vazduhu, zavisno od njihove brzine i visine leta.
Svaki divizion poseduje i osmatračko-akvizicijski radar koji prati ciljeve u vazduhu na daljinama do 250 km. Radar ima faznu antensku rešetku H-200 a praćenje i navođenje raketa dometa 180 km. Radar H-200 radi u G frekvencijskom opsegu i istovremeno može da vrši četiri funkcije da pronalazi ciljeve, prepoznaje ih kao svoj-tuđi, prati ciljeve i navodi rakete na cilj. Radar može da radi i u pasivnom režimu. Veruje se da je koncept „jedan radar za sve“ uzeta sa američkog patriota. Radar H-200 može istovremeno da prati 40 ciljeva, navodeći istovremeno na cilj po dve rakete. Jedan radar može da pokriva rad tri do šest lansera na borbenom položaju. Minimalna udaljenost radata od lansera može da bude 300 m u slučaju da je radio veza uspostavljena žičano, dok u bežičnom modu rastojanje između radara i lansirnih platformi može da bude oko 1 km.
Kolimatorska stanica za kalibraciju položaja takođe je sastavni deo raketne baterije.
Svi lanseri, komandna stanica smešteni su na vozilo „Haniang“ konfiguracije 8×8, a baterija može borbeno da deluje samostalno ili uvezano sa drugim baterijama i PVO sistemima.
Osnovna vatrena jednica sistema FK-3 je raketna baterija koja je statavljena od 15 vozila, lansera i vozila pratećih elemenata. Od lansera to su četri raketna lansera samohodna na kojima su smešteni kontejneri sa raketama zemlja -vazduh. Lansiranje raketa moguće je u punom krugu od 360 stepeni po azimutu. Elevacija lansera je 60 stepeni.
Lansirana raketa do cilja se navodi kombinovianim sistemom radio komandnog navođenja.
FOTOGALERIJA:
