Biti pripadnik Specijalnih snaga Vojske Srbije, ali i Vojski Srbije i Crne Gore, Jugoslavije, a posebno JNA kada su se koreni onoga što danas imamo tek formirali bila je stvar prestiža. Uvek su za specijalce išli najstabilniji, najizdžljiviji i najbolji koji su smeli da idu dalje i kad telo kaže dosta.
Potreba za pripadnicima specijalnih snaga je velika, jer njihovi pripadnici su stalno na testu izdržljivosti, ali i ekstremnim psihičkim naprezanjima.
Posle preformiranja JNA u Vojsku Jugoslavije 1993. godine javila se potrerba da specijalne jednice budu pod jednom komandom. U okviru reorganizacije Jugoslovenske Armije u Vojsku Jugoslavije 1992-1993 godine formiran je bio i Korpus Sepcijalnih snaga Vojske Jugoslavije.
U satavu Korpusa specijalnih snaga Vojske Jugoslavije bile su sledeće jednice: 1. oklopna brigada nosilac udarne moći Korpusa specijalnih snaga. u svom naoružanju je imala tenkove T-72 i M-84, Gardijska brigada i u okviru nje protivteroristički odred “Kobre”, 63. padobranska, 72 specijalna brigada i u njenom sastavu posebna antiteroristička grupa nazvana “Sokolovi” , koja je formirana 1992. godine i namenjna za najteže zadatke borba protiv terorista i oslobađanje talaca iz aviona, zgrada, i drugih objekata.
Vojna emisija Dozvolite, tada je posetila Korpus specijalnih snaga na čijem čelu je bio na žalost sada pokojni general Ljubiša Stojimirović koji je komandovao ovim Korpusom čije je brojno stanje bilo mnogo veće nego što je današanja Specijalna brigada. Inače brojno stanje tadašnje Vojske Jugoslavije bilo je oko 170.000 vojnika, koje je posle Dejtona smanjeno na 145.000 pripadnika.
Dok su pripadnici Protivterorističkog odreda Kobre bili isključivo profesionalni pripadnici Vojske Jugoslavije, pripadnici 63. padobranske brigade bili su mešovitog sastava, kao i pripadnici 72 specijalne brigade koji su popunjavani profesionalnim pripadnicima, ali i vojnicima na odsluženju redovnog vojnog roka.
Kandidati koji su želeli da postanu specijalni Vojske Jugoslavije tada su morali da prođu strogi selekcioni kurs, što je vođeno ustvari kao probni rad od tri meseca. U selekciji su se prolazili detanjni medicinski pregledi, psihološki testovi, detaljna provera psihofizički sposobnosti, a neophodna su bila i opšta vojna znanja. Kompleksni program obuke trajao je dve godine zasnovan je bio na iskustvu najpoznatijih specijalnih jedinica obogaćen sopstvenim saznanjima i prilagođen našim uslovima. Posle osnovne obuke za specijalnost koja traje osam meseci, kandidati prolaze specijalističke kurseve padobranstvo, skijanje, plivanje, ronjenje, preživljavanje u prirodi, borilačke veštine, rukovanje eksplozivom i sanitetsku obuku. Posebno se izvodi taktika specijalni dejstava i brzih prepada, rušenje objekata i provlačenje iza neprijateljskih položaja.