Jedna od zanimljivosti RV i PVO JNA, s današnje tačke gledišta je saradnja sa vazduhoplovnim snagama zemalja tadašnjeg “Trećeg sveta”. Bio je to period, značajne međunarodne uloge bivše nam države (FNRJ/SFRJ). Period, kada je socijalistička Jugoslavija imala ogroman ugled na svetskoj pozornici. U današnjem odnosu snaga velikih sila, to je nezamislivo.
Ali u to vreme, to je bilo zamislivo i moguće. Najaktivniji deo vojne saradnje Jugoslavije i država “Trećeg sveta” bilo je školovanje kadrova i izvoz aviona. Posle posete delegacije indonežanskog RV 1963. godine, već od 1964. godine oko 80 pitomaca i oficira indonežanskog vazduhoplovstva školovalo se u vazduhoplovno-tehničkim školama RV i PVO. U periodu od 1968. godine do 1983. godine u jugoslovenskim vazduhoplovnim školama i akademijama školovali su se pripadnici vazduhoplovstava Alžira, Zambije, Indonezije, Iraka, Libije, Sudana, Kambodže i pripadnici Palestinske oslobodilačke organizacije (PLO) .
Proces obuke zambijskih vazduhoplovaca otpočeo je 1969. godine. Obuka pilota prvo je počela na aerodromu Zemunik kod Zadra u sastavu 105. lbap (š), da bi se nastavila na aerodromu Golubovci kod Titograda u sastavu 172. lbap (š).
Nekoliko nastavnika – pilota iz sastava RV i PVO JNA bilo je na obuci u Zambiji kao instruktori. Kasnijih godina manje ili veće grupe pripadnika zambijskog RV završile su razne kurseve u SFRJ.
Oko 300 njih završilo je različite vazduhoplovne škole, akademije i kurseve u Jugoslaviji.
U okviru 105. lbap (š) vršena je selekcija pitomaca, tako da je zbog narastalih potreba u okviru puka formirana i treća eskadrila. Ona će od 1974. godine biti preimenovana u 3. mae, da bi već od 1977. godine bila preimenovana u 333. mae.
Bilo je jasno da formacija ne zadovoljava narasle potrebe, te je bilo potrebno formirati potpuno novu jedinicu u okviru vazduhoplovnog vojnog školstva, koja bi se bavila samo selekcijom i obukom pripadnika stranih oružanih snaga.
Tokom 1977. godine obukom inostranih pilota bavila se 333. mae iz sastava 105. lbap (š).
Početkom septembra 1979. godine odlučeno je da 3. mae iz sastava 107. helikopterskog puka (š), koja je bazirala na aerodromu Ortiješ kod Mostara a bila opremljena avionima N-60, preraste u specifičnu jedinicu – Centar za obuku pilota pripadnika stranih oružanih snaga ili skraćeno COPPSOS .
Naredbom SSNO 996-1, od 1. maja 1980. godine formiran je COPPSOS. Ova jedinica definisana je kao školska jedinica privremenog organizacijsko-formacijskog sastava za obuku pitomaca-pilota „iz nama prijateljskih i nesvrstanih zemalja“.
Sedište COPPSOS bilo je na aerodromu Ortiješ. Pored 3. mae 107. hp (š) za formiranje centra bile su predviđene 243. lbae sa aerodroma Pula i 245. lbae sa aerodroma Cerklje.
Predislokacijom 243. lbae sa aerodroma Pula na aerodrom Ortiješ, eskadrila je preimenova u 1. lbae COPPSOS.
Na aerodromu Cerklje bazirala je od 1975. godine do 1979. godine 245. lbae, naoružana avionima J-21 Jastreb. Predislokacijom eskadrile 1979. godine, sa aerodroma Cerklje na aerodrom Ortiješ 245. lbae prenaoružava se avionima N-60 i ulazi u sastav COPPSOS.
Od 1980. do 1988. godine u sastavu COPPSOS bile su 1. lbae i 245. lbae .
Kroz COPPSOS je prošlo nekoliko klasa pitomaca libijskog, zambijskog RV i vazduhoplovaca iz PLO, zaključno sa školskom 1986-1987. godinom.
Pojedinačno najveća saradnja odvijala se sa vazduhoplovstvom Libije.
Saradnja je započeta 1970. godine kroz školovanje njihovih pilota, kontrolora letenja i drugih specijalnosti. Ukupno preko 1000 pripadnika libijskog RV iškolovano je do 1983. godine.
Prema naredbi za rasformiranje broj 388-1 od 28. februara 1986. godine, COPPSOS je trebao biti rasformiran.
Međutim, ta promena nije izvršena odmah. Tek posle prekida programa obuke libijskih pilota i završetka obuke poslednje klase, centar je izgubio svrhu postojanja i rasformiran je marta 1988. godine. Ljudstvo i tehnika ušli su u sastav 107. avijacijskog puka (107. ap) na aerodromu Ortiješ.
Prema planu „Jedinstvo 2/3“ 245. lbae je rasformirana, ali je u realnosti preformirana sa delom ljudstva i tehnike iz 240. lbae, preuzevši i njen naziv tokom 1990. godine.Gašenjem centra 1. lbae je preformirana u 334. mae (negde 334. lbae) u sastavu 107. ap. Novoformirana eskadrila, bila je namenjena za školovanje pilota ŠROA na avionima N-60. Prema planu „Jedinstvo 2/3“ rasformirana je, a ljudstvo i tehnika ušli su u sastav 333. mae (od 1990. godine 333. lbae).
Od 1980. do 1988. godine komandanti COPPSOS bili su: Miloje Pavlović, Salko Begić i Lazar Munišić.